کليه حقوق نوشته های اين وبلاگ و وبلاگهای مرتبط با آن منجمله وبلاگ http://adasiha.blogspot.com/ در انحصار نگارندگان است و هرگونه نقل و اقتباس و کپی برداری بدون ذکر نام نگارنده به منزله ناديده گرفتن حقوق مولفين و قابل پيگرد می باشد.

پنجشنبه، اسفند ۱۱، ۱۳۸۴

سلام مجدد خدمت همکاران عزيزم
بحمدالله با عنايت خداوند متعال ، کامپيوتر من که تا پای مرگ رفته بود، با کمک دوستان به کار افتاد و حالا من می توانم به وعده ای که کرده بودم عمل کنم:
روش انداره گيری ميزان جذب اکسيژن توسط قرنيه را خدمتتان تقدیم می کنم. اين روش، در طی چهل سال اخير به عنوان يکی از روشهای غير قابل تغيير به کار گرفته شده و در بسياری از تحقيقات معتبر دنيا در مورد کنتاکت لنز و اثرات آن بر تنفس قرنيه، هنوز هم از همين روش استفاده می گردد.

در اين روش از يک قلم (پروب) اندازه گيری استفاده می شود. ساختمان پروب را در جايی ديگر شرح خواهم داد.

کليات کار:

1) ابتدا قلم را در شرايط فاقد اکسيژن قرار ميدهند و دستگاه الکترونيکی اندازه گيری فشار اکسيژن (راديومتر) را روی صفر تنظيم می کنند. در اين شرايط ، قلم کاملاً خالی از اکسيژن است.
2) سپس قلم را در جوار مخلوط 21 % اکسيژن (همراه با 79 % نيتروژن) قرار داده، دستگاه راديومتر را روی فشار 155 ميلی متر جيوه (فشار طبيعی اکسيژن در ارتفاع صفر – يعنی هم ارتفاع سطح درياهای آزاد) تنظيم می کنند. برای ارتفاعات غير از ارتفاع سطح دریا، عدد مربوطه را می توان از جدول مخصوص بدست آورد. در این شرايط ، قلم پر از اکسيژن می شود و اصطلاحاً می گويند قلم اشباع شده است.
3) قلم را به نرمی با قرنيه تماس می دهند. قرنيه شروع به تخليه کردن اکسيژن جمع شده در قلم می کند و بسته به اينکه تا چه حد قرنيه تشنه اکسيژن باشد، اکسيژن ذخيره شده در قلم را سريعتر تخليه می کند.


مثال: اگر قلم کاملاً اشباع شده باشد و قرنيه در شرايط تنفسی طبيعی باشد، حدوداً 45 ثانيه طول می کشد تا قلم تخلیه شود. ولی اگر چشم را به مدت ده دقيقه در معرض نيتروژن خالص قرار دهيم و سپس قلم را با قرنيه تماس بدهيم، اکسيژن جمع شده در قلم، ظرف مدتی در حدود 25 ثانيه تخليه می شود.

بدينترتيب، می توانيم يک محور افقی و يک محور عمودی ترسيم کنيم و محور افقی را با اعداد صفر تا 60 (زمان بر حسب ثانيه) و محور عمودی را صفر تا 160 (فشار اکسيژن بر حسب ميلی متر جيوه) درجه بندی کنيم. اگر منحنی مقعری را ترسيم نماييم که نقطه 155 روی محور عمودی را به نقطه 45 محور افقی وصل نمايد، و سپس منحنی مشابهی را رسم کنيم که همان نقطه 155محور عمودی را به نقطه 25 محور افقی متصل نمايد، دو نمودار خواهيم داشت که اولی شبيه به نمودار بدست آمده از قرنيه طبيعی است و دومی نمودار بدست آمده از قرنيه دچار هايپوکسی است. هر چقدر که قرنيه تشنه تر و هايپوکسيکتر باشد، شيب نمودار بيشتر خواهد شد.

در قسمت آينده، اين تکنيک را به طور واقعی تر و دقيقتر شرح خواهم داد. آنچه در بالا شرح داده شده، خالی از اشکال نيست و برای مفهومتر شدن موضوع، بعضی ظرافتهای مهم را حذف نموده ام.

در صورتيکه اين تکنيک برايتان جالب توجه است، قست بعد را هم مطالعه بفرماييد.
comments

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر