حتماً شنیده اید که یکی از انواع موادی که برای تولید لنز بکار می رفته، ماده ای بوده به اسم سیلیکون و لنز تولید شده از این ماده را لنز سیلیکون الاستومر می نامیدند. خوبی این ماده در این بود که برای عبور اکسیژن از لنز و رسیدن اکسیژن به قرنیه، مشکلی ایجاد نمی کرد. بدی این ماده این بود که به چشم می چسبید و حرکت نمی کرد. بهمین علت این عدسیها خیلی زود از رده خارج شدند. چند سال بعد از تولید لنزهای سیلیکون الاستومر، سیلیکون را با PMMA ترکیب کردند و حاصل آن پیدایش لنزهای RGP بود و در واقع علت اینکه لنزهای RGP در قیاس با PMMA نفوذپذیری بهتری به اکسیژن دارند، همین وجود سیلیکون در لنزهای RGP است.
سالها بود که تلاش محققین این بود که سیلیکون را با HEMA (ماده زیربنایی تمام لنزهای نرم) ترکیب کنند. اینکار شدنی نبود چون سیلیکون درست مانند روغن است و از آب گریزان است و با آب ترکیب نمی شود. اما بالاخره بعد از 18 سال تحقیق، این کار نشدنی، شدنی شد. مسئول و پایه گذار این تحقیقات یک اپتومتریست استرالیایی است به اسم Brien A Holden Ph D . نام این ماده Silicone Hydrogel است و نسل ششم لنزها را بوجود آورده. امروزه کمتر مقاله علمی جدیدی را در زمینه کنتاکت لنز پیدا خواهید کرد که مرتبط با این نسل جدید نباشد. مزایای این ماده متعدد است و بتدریج در باره آن مطالبی تقدیم خواهد شد ولی بر سر راه استفاده از لنزهای تولید شده از این جنس، برای ما در ایران مشکلاتی وجود دارد که امیدوارم به اتفاق با یکدیگر آنرا حل کنیم. اگر مایلید در حل کردن این مشکلات شریک باشید، مجموعه مطالب این قسمت را دنبال فرمایید.سایت رسمی لنزهای سیلیکون هایدروژل www.siliconehydrogels.org
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر