بررسی اجمالی دو روش متداول شناسايی پشت و روی لنزهای نرم
و معرفی دو روش جايگزين

برای شناسايی پشت و روی لنزهای نرم دو روش را در زمان دانشجويی ياد گرفته ايم که در عمل ديده ايم خيلی هم کاربرد ندارد:

روش قديمی اول: لنز را مابين دو انگشت شست و اشاره قرار می دهيم و به نرمی فشار می دهيم. اگر لنز پشت و رو باشد دو لبه لنز رو به بيرون ميل می کنند و اگر لنز پشت و رو نباشد، دو لبه لنز به سمت هم گرايش نشان می دهند. اين روش را با نام تاکو تست می شناسيم.

روش ديگری که از قبل می شناسيم، قرار دادن لنز بر روی نوک انگشت است بطوريکه مانند يک کاسه کوچک بر روی نوک انگشت قرار بگيرد. در اينحالت لنز را نوک انگشت می گذاريم و دستمان را قدری بالا می بريم تا لنز را از پهلو ببينيم. باز هم اگر لبه های لنز رو به بيرون باشد، لنز پشت و رو است و اگر لبه های لنز رو به بالا باشد، لنز پشت و رو نيست.

اگر سعی کرده باشيد ايندو روش را به مصرف کنندگان لنز آموزش دهيد، حتماً ديده ايد که در بسياری از موارد تشخيص دادن فورم لبه لنز کار چندان ساده ای نيست. در درجه اول به اين علت ساده که مصرف کنندگان لنز در لحظه قرار دادن لنز در چشم، يعنی درست زمانيکه می خواهند پشت و رو بودن لنز را بررسی کنند، چندان ديد خوبی ندارند چون در حالت تصحيح نشده قرار دارند. علت ديگر اين است که لنزهای امروزی بسيار ظريف هستند و ضخامت مرکزی آنها معمولاً کمتر از هشت صدم ميليمتر است بطوريکه لبه لنز در هر حال (لنز پشت و رو باشد يا نباشد) تفاوت شديدی را نشان نمی دهد.

راه حل ساده ای که برای اين موضوع وجود دارد اين است که لنز را روی نوک انگشت قرار دهيد و سپس به جای اينکه ازپهلو به لنز نگاه کنيد، زاويه نگاهتان را در راستای محور اپتيکی لنز قرار دهيد، يعنی طوری در برابر لنز قرار بگيريد که همزمان تمام لبه لنز در برابر ديدتان باشد (درست مثل اينکه ليوانی شيشه ای را روی ميز بگذاريد و از بالا به ليوان نگاه کنيد به طوريکه تمام لبه ليوان را بطور همزمان ببينيد). اگر لنز شما تينت دار باشد (قدری رنگ شفاف در داخل ماده آن قرار داده شده باشد)، تمام لبه لنز را رنگی و براق خواهيد ديد اگر لنز پشت و رو نباشد. اگر هم که لنز پشت و رو باشد، لبه های لنز باز هم رنگی ولی اينبار کدر ديده خواهد شد (اگر گفتيد چرا؟). و اما اگر لنزشما تينت ندارد، باز هم جای نگرانی نيست: لبه های لنز را براق و پر نور خواهيد ديد اگر لنز پشت و رو نباشد. اگر چنانچه ديديد که لبه های لنز براق نيست، لنزتان قطعاً پشت و رو است.

برای راحت تر شدن آموزش اين روش به مصرف کنندگان لنز، کافی است يک ليوان شيشه ای يا پلاستيکی شفاف دم دست داشته باشيد. وقتی که از پهلوی ليوان نگاه کنيم، شيشه تقريباً بی رنگ است، ولی اگر از بالا مستقيماً به لبه های لنز نگاه کنيم، رنگ شيشه را به وضوح خواهيم ديد.

اگر هنوز هم عاشق روش تاکو هستيد، اين هم يک نکته کوچک ديگر: به جای اينکه تاکو را بين انگشت اشاره و شست انجام دهيد، از چين خوردگی پايينتر از انگشت کوچکتان استفاده کنيد! برای اينکار لازم است ابتدا کف دستتان را رو به بالا بگيريد. اگر به انگشت کوچکتان نگاه کنيد، می بينيد که سه بند دارد (مثل انگشتهای ديگرتان، مگر اينکه خدای نکرده ...). کمی پايينتر از بند سوم انگشت کوچکتان يک چين عميق در کف دستتان خواهيد ديد. کف دستتان را کاملاً باز کنيد، لنز را در محل آن چين خوردگی قرار دهيد و شروع کنيد به جمع کردن کف دست. اگر ديدید که لبه های لنزتان روی لبه های چين خوردگی دستتان می خوابد، لنز پشت و رو است. اگر لبه های لنز برجسته ماند و چندان ميلی به خوابيدن روی لبه های چين خوردگی نداشت، لنزتان آماده قرار گرفتن در چشم است.