چند نوع لنز در چشمهای يک اپتومتريست
کلاس پنجم ابتدايی بودم که عينکی شدم. از 1.25- ديوپتر اسفر شروع شد و امروز که سی و پنج سال دارم نمره 180 *0.75 -2.50- برای چشم راست ونمره 180 *0.50 -2.50- را برای چشم چپ تحمل می کنم.
اولين بار در سال 1369 يک نوع لنز را امتحان کردم (مارک Boxley Oxlex ساخت تايوان). بيشتر هدفم اين بود که لنز را بهتر درک کنم و مسايلی که بيمار با آن روبرو می شود را شخصاً تجربه کنم. بگذريم که امروز شايد از آن توليد کننده اثری هم در ميان نباشد ولی با توجه به هدف من، تجربه مطلوب و مفيدی بود. اما آن تجربه از ديدگاه يک معاينه کننده و با هدف بهتر کردن معاينه بود. امروز موضوع فرق می کند، تا حد زيادی از ديدگاه يک مصرف کننده حقيقی لنز به لنز نگاه می کنم چون شرايط روزمره زندگی من از لحاظ نيازهای چشمی، تا حد زيادی با زمانی که تمام مدت در مطب کار می کردم فرق کرده است.
واقعيت امر اين بود که آنقدر به شکل و شمايل عينکی خودم عادت کرده بودم که هر بار که لنز می زدم احساس می کردم در آيينه کسی غير از خودم را می بينم و علاوه بر اين حس می کردم که من که با عينک راحتم چرا خودم را به زحمت بياندازم و لنز مصرف کنم. تا همين دو ماه پيش، به همان علت، يعنی در دسترس نبودن لنزهای توريک يک روزه در ایران، امکان استفاده از آن برايم محيا نبود. در عين حال بواسطه نوع کارم بارها پيش آمد که برای افراد مختلف در مورد لنز صحبت کنم. هر بار بالاخره يکنفر پيدا می شد که بپرسد شما که از لنز صحبت می کنی، چرا خودت عينک مصرف می کنی؟ برای همين لازم شد چند نوع لنز را در چشم خودم امتحان کنم و به معنای واقعی کلمه، "با چشم خودم" انواع لنز را ببينم. لنزهای يک روزه، لنزهای يکماهه و لنزهای سيليکون هايدروژل در بين موارد آزمايشی من بودند. بزودی در مورد اين تجربيات برايتان خواهم نوشت.