به علت تنوع عملکرد ملکولهای پيامرسان تقسيم بندی آنها کار چندان ساده ای نيست ولی بر مبنای نام آنها می توان دسته بندی مقدماتی را ارائه نمود. توجه فرماييد که اين تقسيم بندی ابداً بر پايه تشابه عملکرد ملکولها صورت نگرفته و هر ملکول می تواند عملکردهای مختص خود را داشته باشد.
پيامرسانی درون سلولی و بين سلولی توسط گونه های بسيار متنوعی از ملکولها انجام می شود. گروهی از اين ملکولها که در دبيرستان نيز با يک نمونۀ آن آشنا شده ايم، فاکتورهای رشد نام دارند. در اين قسمت، با فاکتور رشد اندوتليوم عروق آشنا می شويم:
Vascular Endothelial Growth Factor (VEGF)
فاکتور رشد اندوتليوم عروق (وج اف)
وج اف، يک ملکول پروتئينی است که از نظر ساختمانی به صورت دو زنجيرۀ همسان است (Hemodimer). در انسان، وج اف دارای چند گروه است که با حروف الفبای انگليسی A، B، C و D نامگذاری شده اند. از بين اين گروهها، گروه A ازهمه مهمتر است و خود دارای چند گونه متفاوت است که با توجه به تعداد اسيد آمينه های موجود در ساختمان آنها نامگذاری می شوند.
VEGF165, VEGF 121 دو نمونه از مهمترين گونه های وج اف هستند که در قرنيه چشم انسان نيز وجودشان به اثبات رسيده. مهمترين نقش خانوادۀ وج اف، کمک کردن به رشد عروق است. از اين نظر، فعاليت وج اف کاملا اهميت حياتی دارد بطوريکه در دوران جنينی وجود و فعاليت اين ماده، ضرورت رشد و نمو و توليد اندامها است. چنانچه ژن کنترل کننده توليد وج اف را از کار بياندازيم، مرگ جنين حتمی خواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر